hükmetmek

Dil: Arapça ḥukm + Türkçe etmek

• [-e, mecaz]   Egemenliği altında bulundurmak
  • Gözlerimi açtığım zaman odamı loş görünce akşam olduğuna hükmettim.
• [-e, mecaz]   Düşünme veya yargılama sonunda bir kanıya varmak
  • Biri bu konuda damarına basınca endazeyi şaşırıyor, kendine hükmedemiyordu.
• [-e, mecaz]   Aklına esmek
• [-e, mecaz]   Bir kimseye veya topluluğa sözünü geçirmek