huy

Dil: Farsça ḫūy

• [isim]   İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin, eğilimlerinin ve içgüdülerinin bütünü; doğa, mizaç, şime, tab (I), tabiat
  • Can çıktıktan sonra da huy, adamı kolay kolay terk etmiyor.
• [isim]   alışkanlık
  • Bu günden sonra geceleri dolaşma huyu edindim.