huzur

Dil: Arapça ḥużūr

• [isim, eskimiş]   Dirlik, baş dinçliği, gönül rahatlığı
  • Fakat böyle bir zevk ve huzurun devam ve bekası olamaz.
• [isim, eskimiş]   rahat
  • Ertesi sabah tutukluyu huzuruna çağırtıp ona düşüncesini söylediğinde hiç beklemediği bir karşılık aldı.
• [isim, eskimiş]   makam
  • Huzura çıkmak.
• [isim, eskimiş]   Önemli bir kişinin var olduğu, bulunduğu yer, o kişinin önü; kat (I)
  • Bu sorunun konuşulması için sizin huzurunuz şarttır.
• [isim, eskimiş]   Bir yerde bulunma; dergâh