ibrikçibaşı

Dil: Türkçe

• [isim, eskimiş, mecaz]   Saraylarda leğen, ibrik vb. abdest aletlerine bakmakla görevli kimselerin başı
  • Sonra Melik Şah’ın ibrikçibaşısı mevkisine yükselen Anuş Tigin Harizmşahlar Devleti’nin kurucusu Atsız’ın dedesi ve Muhammed’in oğludur.
• [isim, eskimiş, mecaz]   Konaklarda büyüklerin ellerine su dökmekle görevli kimselerin başı
  • Sonra kolunda sırmalı peşkiriyle ibrikçibaşı dedikleri kalfa, efendilerinin ellerine sabun uzatıyor ve su dökerek yıkanmalarını sağlıyordu.
• [isim, eskimiş, mecaz]   Cami tuvaletlerinde veya umumi tuvaletlerde içeri girenlere para karşılığında ibrik veren kimselerin başı
  • Çocukluğunda, eski Yenicami ayakyoluna ibrikçibaşı olan bir emekli askerin öyküsünü dinlemişti.
• [isim, eskimiş, mecaz]   Üzerine vazife olmayan işlere karışan kimse
  • Efendim, bunun üzerine bizim ibrikçi başı demiş ki, “Sana da ne oluyor be! Sen ne karışıyorsun? İbrikçibaşı kim burada, sen misin, ben mi?..