iğrenç

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   İnsanda iğrenme duygusu uyandıran, tiksindiren; cife, müstekreh
  • Âdemoğulları Haliç'i iğrenç bir çöp tenekesi yapmışlardır.
• [sıfat, zarf]   İnsanda iğrenme duygusunu uyandıracak biçimde
  • Hatta hepsinden daha da iğrenç görünen sülüğün bile, insanoğluna faydası dokunabiliyordu.