ilk

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, zarf]   Zaman, sıra, yer ve önem bakımından ötekilerden önce gelen; öncel, son karşıtı
  • İnsanı insan yapan duyguların ilkidir aşk.
• [sıfat, isim, zarf]   Herhangi bir şeyin en önde olanı, önce geleni
  • İşte, önüme ilk çıkan kitapçıda, önüme ilk çıkan İngilizce kitaplara bakıyorum.
• [sıfat, isim, zarf]   Birinci olarak, en başta