ilkel

Dil: Türkçe

• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan; ilkelce, iptidai, primitif
  • Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu.
• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan; primitif
  • Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm.
• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   Basit, karmaşık olmayan
• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad
• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz
• [sıfat, isim, mecaz, felsefe]   Zaman bakımından en eski olan; iptidai, primitif