imtizaç

Dil: Arapça imtizāc

• [isim, eskimiş]   uyum
  • Her şeyden evvel kendisinde tefekkürle hissin yüksek bir imtizacı fark ediliyordu.
• [isim, eskimiş]   Karşısındakiyle iyi geçinme
• [isim, eskimiş]   İki veya daha çok şeyin karışarak tek bir şey oluşturması; bağdaşma