infaz

Dil: Arapça infāẕ

• [isim, hukuk, eskimiş]   Bir kararı, bir yargıyı yerine getirme; uygulama, yürütüm
  • İnfaza, vazifeli şahıslardan başka, kimse kabul edilemez.
• [isim, hukuk, eskimiş]   Birine sözünü geçirme