ipsiz sapsız

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Birbirini tutmaz, anlamsız bir biçimde olan
  • Beni çocuk, lakırtılarımızı ipsiz sapsız mı buluyordu?
• [sıfat]   Evsiz barksız, işsiz güçsüz olan (kimse); ipsiz
  • Çoktandır, ipsiz sapsızlarla düşe kalka onların dilini kapmışım.