isabet

Dil: Arapça iṣābet

• [isim, ünlem]   Hedefe varma, hedefi vurma
  • Bir kurşun isabetiyle öldü.
• [isim, ünlem]   Piyango vb. şans oyunlarında, kazanma, çıkma, vurma
  • Gönderilecek askerin sekiz tabur olmasında büyük isabet vardır.
• [isim, ünlem]   Öneri, düşünce veya söz yerinde olma
  • Bize uğramanız isabet, biz de sizi arıyorduk.
• [isim, ünlem]   Yanılmama
• [isim, ünlem]   Güzel rastlantı
• [isim, ünlem]   "Çok güzel, iyi oldu" anlamlarında kullanılan bir seslenme sözü