ışıklı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Işığı olan, aydınlık, ışıklandırılmış; ışıl, nurlu, nurani, ziyalı, ziyadar
  • Tünelin ışıklı ucundan doğru bir esinti geliyor.
• [sıfat, mecaz]   Neşe veren, sevinç yaratan, mutluluk veren
  • Kadınınsa güzel yüzü dökülüyor önüne, kocasından uzaklaşıyor, ışıklı gözleri doluyor, dudağı titriyor giderek.