izci

Dil: Türkçe

• [isim]   İz güderek aradığını bulabilen kimse; keşşaf
  • Yel Musa Çukurova’da, Maraş, Antep yörelerinde çok ünlü bir izciydi. Ünü varıp Halep’e kadar dayanmıştı.
• [isim]   Dayanışma ve yardımlaşma duygularını geliştirmek, ruhça ve bedence güçlendirilmek için kamplarda ve okullarda eğitilen genç
  • Tam bu sırada, sokağın başından bir izci alayı sökün etti.