kâhya

Dil: Farsça ked + ḫudā

• [isim, mecaz, eskimiş, tarih]   Konak, çiftlik vb. yerlerde türlü işleri yapmakla görevli kimse
  • Çiftliğe yeni bir kâhya tuttuk, Ziraat Mektebi mezunuymuş.
• [isim, mecaz, eskimiş, tarih]   değnekçi
  • Ben, dedim, herkesin kâhyası değilim.
• [isim, mecaz, eskimiş, tarih]   Gerekmediği hâlde başkasının işine karışan kimse
  • Terlikçiler kâhyası.
• [isim, mecaz, eskimiş, tarih]   Esnaf kuruluşlarında lonca başkanı
• [isim, mecaz, eskimiş, tarih]   kethüda