kalabalık

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat]   Çok sayıda insanın bir araya gelmesiyle oluşan insan topluluğu; kalaba, yoğunluk
  • Kalabalık içinde zorlukla boş bir masa bularak oturdum.
• [isim, sıfat, sıfat]   Gereksiz, karışık şeyler topluluğu
  • Kalabalık aile İstanbul’da Beşikçi Sokağı’nın Türk, Rum ve Ermeni halkının arasına karışır.
• [isim, sıfat, sıfat]   Sayıca çok
  • O kalabalık caddenin canlılığı çok hoşumuza gidiyor.
• [isim, sıfat, sıfat]   Çok insan bulunan (yer)