kalakalmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz]   Bir şey veya durum karşısında şaşırmak
  • Baktılar ve ani bir komutla dondurulmuşçasına öylece kalakaldılar.
• [nesnesiz]   Güç durumda kalmak
  • Arka tekerler alıp başını geçti gitti. Kırk yolcu yolun ortasında kalakaldık.