kalem

Dil: Arapça ḳalem

• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç
  • Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer
  • Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç
  • Taşçı kalemi.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Bir listede, bir hesapta sıra ile yazılmış maddelerden her biri
  • Oymacı kalemi.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Bazı deyimlerde yazı
  • Beş kalem ilaç.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   yazar
  • Üç kalem yiyecek.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Aşı yapmak için bir ağaçtan kesilen ince çubuk
  • Kaleme almak.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Kaşlara ve gözlere makyaj yapmak, dudak kenarlarını çizmek için kullanılan boyama aracı
  • Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.
• [isim, mecaz, mecaz, sıfat]   Kalem biçiminde olan
  • Bizde ise pek iyi bilirim, üç kalem pirzola isteyeni kasap tersler.