kambur

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, mecaz]   Bel veya göğüs kemiğinin eğrilmesi, raşitizm sonucu sırtta ve göğüste oluşan tümsek; çıkıntı, kambur zambur
  • Bu genç bir deve idi. Semeri yoktu. Çok tüylü kamburu meydandaydı.
• [isim, sıfat, mecaz]   Bazı hayvanların sırtındaki çıkıntı
  • Omuzları çökmüş, kambur bir dilenciye benzetiyorum kendimi.
• [isim, sıfat, mecaz]   Yapı veya eşyada dışarıya doğru eğrilme
• [isim, sıfat, mecaz]   ütü yastığı
• [isim, sıfat, mecaz]   Vücudunda bu tümsek bulunan (kimse)
• [isim, sıfat, mecaz]   Sıkıntı, dert