kapalı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kapanmış olan, açılmamış, açık karşıtı
  • Şimdi oğlunu kanlı göğsü, kapalı gözleri, mor dudaklarıyla görür gibi oluyordu.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Geçilmez durumda olan
  • Meclisler, iç tüzük hükümlerine uygun olarak kapalı oturumlar yapabilir.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri)
  • Damalı bir eteklik, açık mavi kapalı bir yün kazak giymişti.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Başı örtülü (kadın)
  • Ankara'nın soğuk, kapalı havalı günlerinden biriydi.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen
  • Ateşoğlu ile yirmi yıldır denizde yoldaşlık ederim. Ben böyle kapalı adama hiç rastlamadım.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   gizli
  • Ayrıca ben, oldukça kapalı bir çevrede yetişmiştim.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Açık olmayan (giyecek)
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Bulutlu, karanlık (hava)
• [sıfat, mecaz, mecaz]   İçe dönük yaradılışta olan
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Dış çevreyle ilişki içerisinde olmayan