kapamak

Dil: Türkçe

• [-i]   Bir açıklığı örtmek için bir şeyi, açık yerin üzerine getirmek
  • Hasan, yıldırımla vurulmuş gibi hemen kapıyı kapadı, kaçtı.
• [-i]   Hava bulutlarla kaplanmak, sıkıntılı bir hâl almak
  • Bu yapı manzarayı kapadı.
• [-i]   Bir şeyin görünmesine engel olmak; örtmek
  • Kar yolu kapamıştı.
• [-i]   Geçişi engellemek
  • Çukuru kapamak.
• [-i]   Tıkamak, içini doldurmak
  • Elektriği kapadı.
• [-i]   Su, elektrik gelişini kesmek
  • Fabrikayı kapamışlar. Gazeteyi kapadılar.
• [-i]   Çalışamaz, görev ve iş yapamaz duruma getirmek
  • O konuyu kapayalım.
• [-i]   Üzerinde durmamak, bir şey üzerinde konuşmayı bırakmak
  • Zengin kadını tımarhaneye koymadılar, buraya, çiftliğe getirip kapadılar.
• [-i]   Bir yere sokup dışarı çıkmasına engel olmak; hapsetmek
  • Vurguncular kumaşları kapamışlar.
• [-i]   Ortalıktan alıp saklamak
  • Bu ikramiye borçlarımı kapar.
• [-i]   Karşılamak, denk gelmek