kapanmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, -e, -e]   Kapalı duruma gelmek
  • Son basamağı aştığım zaman, babanın kapısı hızla yüzüme kapandı.
• [nesnesiz, -e, -e]   Dışarı ile ilişiğini kesmek
  • Rahatça çalışmak istediğim zamanlar buraya kapanırım ve kimse girmesin diye bazen içeriden de kapıyı kilitlerim.
• [nesnesiz, -e, -e]   Çalışamaz, etkinliğini sürdüremez duruma getirilmek
  • Manzumem çıkmadı ve Rübap kapandı.
• [nesnesiz, -e, -e]   Son verilmek, kesilmek
  • Arif sustu. Hacı Bey de üstelemedi. Söz de burada kapanmış oldu.
• [nesnesiz, -e, -e]   Yüzü, gövdesi bir yere gelecek biçimde eğilmek
  • Haykırmak istedim, çıkmadı feryadım / Kapanıp toprağa, ağladım ağladım
• [nesnesiz, -e, -e]   Tatile girmek
  • Okullar kapandı.
• [nesnesiz, -e, -e]   Yara iyileşmek
  • Kazadan sonra bir gözü kapandı.
• [nesnesiz, -e, -e]   Göz kör olmak
• [nesnesiz, -e, -e]   Hava bulutlanmak