kapmak

Dil: Türkçe

• [-i, nesnesiz]   Birdenbire yakalayarak, çekerek almak
  • Bir hamlede atıldım. Evvela tabibin elinden defteri kaparak fırlattım.
• [-i, nesnesiz]   Isırıp parçalamak
  • Makine parmağını kapmış.
• [-i, nesnesiz]   koparmak
  • Bir müzik parçasını kapmak.
• [-i, nesnesiz]   İşitir işitmez veya görür görmez bellemek ve öğrenmek
  • Hastalık kapmak. Huy kapmak.
• [-i, nesnesiz]   Yer ayırmak, yer tutmak
• [-i, nesnesiz]   Bulaşmış olmak, geçmek