karanlık

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Işık olmama durumu; zulmet
  • Karanlıkta duyduğumuz çam kokularına artık yakınlaştığımız denizin rutubeti karışıyordu.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Işıksız olan; muzlim
  • Demiştim ya, bütün memleketi bir yas karanlığı kaplamıştı.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Üzüntü, sıkıntı, perişanlık
  • Bu karanlık işlerin hesabını sorarlar.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Yasalara, töreye uygun olmayan
  • Fahri'nin gözlerinde karanlık bir ifade var, umutsuzluk, öfke karışımı bir şey.
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   Gereğince anlaşılıp bilinemeyen, ne olacağı, sonu belli olmayan (durum)
• [isim, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz, sıfat, mecaz]   karışık