karargâh

Dil: Arapça ḳarār + Farsça -gāh

• [isim, askerlik, askerlik, eskimiş]   Bir birlik veya kurumun, kumandan ile yardımcı şube ve bölümlerinden oluşan kuruluş
  • Siper başları, büyük karargâhın etrafı hep nöbetçi dolu idi.
• [isim, askerlik, askerlik, eskimiş]   Ordunun uzun bir süre veya geçici olarak konakladığı yer
  • Mor dağlara karargâhlar kurulur / Eteğinde bölük bölük durulur
• [isim, askerlik, askerlik, eskimiş]   Durulan veya kalınan yer