kararmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Rengi karaya dönmek
  • Hava iyice kararmış, caddenin bütün elektrikleri yanmıştı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Işık sönmek, kısılmak veya gücü azalmak
  • Eşsiz hafızası sönüyor, sağduyusu kararıyordu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Ateş sönmeye yüz tutmak
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Kederlenmek, canı sıkılmak
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Niteliğini yitirmek