karartmak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz]   Rengini karaya çevirmek; yakmak
  • Güneş tenini karartmış.
• [-i, mecaz]   Karanlık duruma getirmek
  • Perdeler odayı kararttı.
• [-i, mecaz]   Işığı kısmak veya örtmek
  • Seyahat onu yormuş ve karartmıştı.
• [-i, mecaz]   Kötü bir duruma getirmek