karıncalı

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   İçinde, üstünde karınca bulunan
  • Bir süre sonra gözlerimi açtığımda elimdeki karıncalı ekmeği ağaçlığa bırakırken buldum kendimi.
• [sıfat, mecaz]   Paslı veya dökülme sonucu küçük delikleri olan (metal)
  • Gözlerin karıncalı televizyona kilitlendi.
• [sıfat, mecaz]   Üzerine karınca üşüşmüş gibi görünen ekran görüntüsü
  • Eski, o karıncalı, sinsi, ağrılı pis şakalarını yapmaya başladı.
• [sıfat, mecaz]   Rahatsızlık veren