karışmak

Dil: Türkçe

• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   İki veya ikiden çok şey bir araya gelip birbirinin içinde dağılmak, birbirinin içine girmek
  • Araba sallana sallana içim bağrım birbirine karıştı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Düzensiz, dağınık olmak
  • Yanıma her tarafı titreyerek sapsarı, sakal bıyığa karışmış bir hâlde geldi.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Duruluğunu yitirmek; bulanmak
  • Hava birden karıştı. Zihnim karıştı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Açıklığını yitirmek, anlaşılması güçleşmek
  • Kaymakam işin karıştığını anlayarak...
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Müdahale etmek
  • Sokakta herkes kadın kıyafetine karışmak hakkını kendinde görürdü.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Engellemek, araya girmek
  • Bingazi'deki muharebeye karışmak için beraber yola çıktığım arkadaş Kahire'de hastalanmıştı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Bir araya gelmek, katılmak
  • Ben, dedim, başkalarının soyadlarına nasıl karışabilirim?
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   İlgilenmek, el atmak
  • Bu işe belediye karışır.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Yetkisinde bulunmak, bakmak, iş edinmek, işi olmak
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   karılmak