karmakarışık

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Dağınık, düzensiz, çok karışık; karmakarış, müşevveş
  • Tarihin karmakarışık olayları ilmî metotlarla incelenebilir mi?
• [sıfat, mecaz]   Huzursuz, kararsız, karmaşık olan; darmaduman, karmaç burgaç
  • Başımın içinde bir sis ve hep ona bağlı karmakarışık hayaller var.