kasap

Dil: Arapça ḳaṣṣāb

• [isim, sıfat, mecaz]   Sığır, koyun gibi eti yenecek hayvanları kesen veya dükkânında perakende olarak satan kimse; etçi
  • Kasapla barışıp kendini benimsetince belki de yanında çalıştırırdı.
• [isim, sıfat, mecaz]   Et satılan dükkân
  • Karısına sataşan birinin kafasını kopardığı için adı ‘Kasap’a çıkmıştı.
• [isim, sıfat, mecaz]   Kan dökücü; hunhar