katıksız

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Katığı olmayan; yavan
  • Biraz da katıksız ekmek yiyin.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yabancı bir şeyle karışmamış
  • Katıksız süt.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Belli bir yerden, belli bir soydan gelen
  • Katıksız İstanbul çocuğu, Boğaziçi çocuğudur o.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Niteliği başka hiçbir etkiyle bozulmamış olan
  • Öfkesi, sevgisi katıksız, kaya gibi sağlam ve güvenilir adam.