kavruk

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kavrulmuş olan
  • Armutların en fenası, en kavruk, en lekeli ve en hamı bile asildir.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kurumaya yüz tutmuş
  • İşe yaramaz, cansız bir merkebimiz vardı. Sütsüz ve kavruk bir de dişi devemiz.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   zayıf
  • Kalem gibi baldırlı, kavruk çocuklara para verdim.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Yaşı ilerlemesine karşın iyi gelişememiş olan