kavuşmak

Dil: Türkçe

• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Ayrı kalınan, sevilen bir kimseyle bir araya gelmek, onu yeniden görmek; ermek
  • Vakitsiz kötürümleşen ruh, onun mucizesiyle ısındı, kımıldandı, doğruldu; bir sağlığa kavuşuyordu.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Yokluğu çekilen veya çok istenen bir şeye erişmek, onu elde etmek
  • Fırat ve Dicle gibi yan yana akıyorlar, sonra birbirine kavuşuyorlar.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Bir yere katılmak
  • Ceketin önü kavuşmuyor.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Bir araya gelmek
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Güneş batmak
• [-e, nesnesiz, nesnesiz]   Varmak, ulaşmak