kaza

Dil: Arapça ḳażāʾ

• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   İstem dışı veya ihmal, tedbirsizlik ve dikkatsizlik dolayısıyla bir kimsenin, bir nesnenin veya bir aracın zarara uğraması
  • Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti.
• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   ilçe
• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   Allah tarafından ezelde tayin edilen kaderin gerçekleşmesi
• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   Vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme
• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   yargı
• [isim, din bilimi, din bilimi, eskimiş, hukuk, eskimiş]   Kadılık görevi