kazara

Dil: Arapça ḳażāʾ + Farsça -rā

• [zarf]   Kaza sonucu, yanlışlıkla, bilmeden; kazaen, ezkaza
  • Kazara çarptım herifçioğluna, koyduğu şeytan minarelerinin üstüne kıçüstü düşüverdi.
• [zarf]   tesadüfen
  • Köşkün kapısından kazara postacı geçse sapsarı kesilirdi.