kebap

Dil: Arapça kebāb

• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, argo]   Doğrudan doğruya ateşte veya kap içinde susuz olarak pişirilmiş et
  • Oradan ayrılınca hemen çarşıya koşar, sıcak bir ekmek alır, içini kebapla doldurur, anama götürürdüm.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, argo]   Kızartma, çevirme veya kavurma yoluyla hazırlanan her türlü yiyecek
  • Kestane kebabı. Patlıcan kebabı.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, argo]   Kavrulmuş, kızarmış
  • Kebap mısır.
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, argo]   Yanmış, yanık
• [isim, sıfat, sıfat, mecaz, argo]   Bir şeyden söz edilirken “ne güzel, ne iyi, ne kadar kolay” anlamlarında söylenen bir söz.