kenar

Dil: Farsça kenār

• [isim, matematik]   Bir şeyin, bir yerin bitiş kısmı veya yakını; yaka, cidar, lep
  • O sırada karşı taraçadaki kadın elinde pirinç tası olduğu hâlde taraçanın kenarına kadar geldi.
• [isim, matematik]   Bir şeyi çevreleyen çizgi
  • Bu mendilin kenarı ötekinden daha sade.
• [isim, matematik]   Pervaz, çizgi, antika, baskı vb. çevre süsleri
  • Ağır, ihtiyar misafirler kenarda bir odadan çıktılar.
• [isim, matematik]   Merkezden uzak olan, kuytu, ıssız, sapa, tenha yer
  • Bir üçgenin kenarları.
• [isim, matematik]   yan
• [isim, matematik]   Bir biçimi sınırlayan çizgilerden her biri