kenetlemek

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz, mecaz]   Kenetle tutturmak veya kenetle birbirine bağlamak
  • Ellerini dizine kenetleyerek başını önüne eğdi, kaldı.
• [-i, mecaz, mecaz]   Birbirine geçirerek bağlamak
  • Baygınlığım sırasında bütün sözleri işitir, doktorun nabzımı tuttuğunu bilir ama dudaklarımı kenetler, ısırır, köpükler saçardım.
• [-i, mecaz, mecaz]   Sıkıca birbirinin üzerine kapamak