kırçıl

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Kırlaşmaya başlamış, kır renkli
  • Gözleri çakır değil karaydı ve saçları daha kırçıldı, dalgalı, neredeyse kıvırcık.
• [sıfat]   Bu renkte saçı olan
  • Dükkânın önünde bekledi, kırçıl kuyumcu görününce hemen taşları çıkardı.