kırıntı

Dil: Türkçe

• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Bir şeyden ayrılan küçük parça; parçacık, kırık (I)
  • Beyaz etekliğindeki ekmek kırıntılarını kuşlara serper.
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Kurumak için kesilip yerde bırakılan odun
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   Küçük kalıntı
• [isim, halk ağzında, mecaz, mecaz]   iz