kırma

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Kırmak işi; nakız
  • Nasibi tükendi ise önüne arpa kırması doldursan, altına kuş tüyü yatak sersen yine geberip gider.
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   pile
  • Yeşerir bayırlar, çöller, kırmalar / Nakışların bugün dört yanın dağlar.
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Kırılmış veya dövülmüş tahıl
  • Mustafa, kırma tüfeğe bir kurşun sürdü.
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Basılı kâğıtları forma durumuna getirmek için belli yerlerinden bükme ve katlama işi
  • Arap kırması bir at.
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Ot bitmeyen bayır
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Ortasından kırılarak doldurulan (tüfek)
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   melez
• [isim, sıfat, sıfat, biyoloji, sıfat, mecaz]   Yabancı etkilerle özgün niteliğini yitirmiş olan