kırpmak

Dil: Türkçe

• [-i, -den, mecaz]   Parçalara ayırmak, kesmek
  • Az lakırtı söyler, sık ve siyah kaşlarının altında asla kırpmadığı iri, parlak, sabit ve siyah gözlerini hep önüne dikerdi.
• [-i, -den, mecaz]   Göz kapaklarını açıp kapamak; kıpmak
  • Her hafta bu dergileri alabilmek için küçücük gündeliğimden bir parçasını, öğle yemeklerinden kırparak biriktiririm.
• [-i, -den, mecaz]   Kesinti yapmak, tutumlu davranmak