kişilik

Dil: Türkçe

• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   Bir kimseye özgü belirgin özellik, manevi ve ruhsal niteliklerinin bütünü; şahsiyet
  • Birbirinden çok farklı kişiliklere sahip insanlar, zamanlarının büyük bölümünü bir arada geçirmek zorundaydılar.
• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   İnsanlara yakışacak durum ve davranış
  • Dün akşamki içkili aşevi tenhaydı, kapıya yakın iki kişilik bir masaya oturdu.
• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   Bireyin toplumsal hayatı içinde edindiği alışkanlıkların ve davranışların bütünü
  • Biz kadın, kız ve çocuk, on altı kişilik bir kafile olduk.
• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   Herhangi bir kişi için, herhangi bir kişiye yetecek miktarda olan
• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   Herhangi bir sayıda kişiden oluşan
• [isim, toplum bilimi, sıfat, sıfat]   yabanlık