kıskanmak

Dil: Türkçe

• [-i, -den, -i, -i, mecaz]   Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak
  • Mühür gözlüm seni elden / Sakınırım, kıskanırım
• [-i, -den, -i, -i, mecaz]   Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak; çekememek, günülemek, hasetlenmek, haset etmek
  • Benden bir dilim ekmeği kıskanırdı.
• [-i, -den, -i, -i, mecaz]   Esirgemek, çok görmek
  • Her Türk, yurdunu kıskanır.
• [-i, -den, -i, -i, mecaz]   Bir şeye, en küçük saygısızlık gösterilmesine bile dayanamamak
• [-i, -den, -i, -i, mecaz]   Yerinde olmayı istemek, imrenmek