kısmet

Dil: Arapça ḳismet

• [isim, ünlem]   Tanrı'nın her kişiye uygun gördüğü yaşama durumu; nasip, behre
  • Kısmetim çıktı.
• [isim, ünlem]   Birine evlenmek için talip olan kimse
  • Aslında kendi de şimdiye kadar bütün kısmetleri tepti.
• [isim, ünlem]   Evlenme talihi
  • Yarın gelecek misiniz? -Kısmet!
• [isim, ünlem]   Olayların kötü sonuçlarını tevekkülle karşılama durumu
• [isim, ünlem]   "Şimdiden belli değil, ya olur ya olmaz" anlamlarında bir seslenme sözü