kıvılcım

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz, gök bilimi]   Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası; çakım, çakın, çıngı, şerare
  • Eşeledik külleri, kıvılcımlar parladı.
• [isim, mecaz, gök bilimi]   Demir, taş vb. maddelerin güçlü çarpışmasından sıçrayan ateş durumundaki parçacıkları
  • Beyninde çakan şimşeğin kıvılcımları hemen ağzından saçılır.
• [isim, mecaz, gök bilimi]   Harekete geçiren etken
• [isim, mecaz, gök bilimi]   Güneş yüzeyinde düzensiz aralıklarla görülen parlama