kıvırmak

Dil: Türkçe

• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Herhangi bir şeyi bükmek
  • Fino, beni görünce kuyruğunu kıvırıp düşmanca havlaya havlaya beyaz dişlerini gösterdi.
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Kenarından katlamak
  • Gene yalanları kıvırdı.
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Bir giysinin veya kumaşın kenarını bükerek tersinden dikmek
  • Arabayı birdenbire sağa kıvırdı.
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Kalçalarını iki yana sallayarak oynamak veya yürümek
  • Hâlbuki Nahit onu odasına çekip de baş başa prova yaptığı zamanlarda pekâlâ kıvıracağa benziyordu.
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Uydurup söylemek
  • Peki bu kız, zarar ziyan hesabının federasyona üç misli gösterilip Zühtü'nün düğün parasını kıvırdığını bilmez mi?
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Saptırmak, çevirmek
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Yapmak istememek, yan çizmek
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   Başarmak, başa çıkmak, becermek, hakkından gelmek
• [-i, -e, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, argo]   dolandırmak