kıvrım

Dil: Türkçe

• [isim, jeoloji]   Bükülmüş, kıvrılmış şeylerin oluşturduğu kat; büklüm, büküm, kıvrıntı
  • Elinde sımsıkı tutmakta olduğu perdenin kıvrımlarını bıraktı, köşeye çekildi.
• [isim, jeoloji]   Bir tatlı türü
  • Cevizli kıvrım.
• [isim, jeoloji]   dönemeç
  • Yolun kıvrımında ayrılanlarla dönüp bakıştık.
• [isim, jeoloji]   Kıvrılma sonunda oluşan toprak dalgası