kızgın

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Çok ısınmış, ısıtılmış veya kızdırılmış
  • Kızgın bir demire dökülen damla iz bırakmaz, buhar olur.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Eş arayan (hayvan)
  • Kızgın bir boğa.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Kızmış olan, öfkeli olan; mütehevvir
  • Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Kızışmış bir durumda olan
  • Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim.