kof

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Kuruyarak veya çürüyerek içi boşalmış olan
  • Kof ceviz.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Boş, değersiz, bilgisiz, yetkisiz olan
  • Bunlar medeni milletlerin lügat kitaplarına süs olsun diye yazılmış fantazyalı kof lakırtılardır.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Güçsüz, dermansız olan
  • Bir kere Âşık Hasan içi saman dolu kof adam değildir.